Gooi en Eemlander schrijft over SDO vrijwilligers in Corona tijd

Hoewel er door de komst van enkele vaccins misschien wat licht aan het eind van de tunnel gloort, hebben de mensen in Nederland er aardig wat moeilijke maanden op zitten. De reisbranche, horeca, evenementensector, om er een paar te noemen, wachten vertwijfeld op betere tijden. Ook in de amateursport waait een gure wind. Voetbalclubs teren in op hun al niet erg grote reserves. En de vrijwilligers, wat doen die eigenlijk?

Gooi en Eemlander journalist Gijs Moerman interviewt SDO'er Piet Meester.

Ook bij SDO worden momenteel minder werkzaamheden uitgevoerd dan normaal. Het is een vast clubje van ongeveer een man of tien die belangeloos de handen uit de mouwen steekt op sportpark De Kuil. De meesten zijn gepensioneerd, maar bepaald geen types die thuis op de bank hebben plaatsgenomen.

Centraal in de vrijwilligersorganisatie staat Piet Meester, die volgens de anderen de handigste is van allemaal. De Bussumer is 62 en al achttien jaar geeft hij leiding aan de barploeg. Sinds twee jaar maakt hij zich ook buiten verdienstelijk bij allerhande onderhoudswerk.

Hechte club

,,Als er iets kapot is, dan kan ik het in principe maken. Ik ben niet het type die snel iets zal wegbrengen voor reparatie. Als je iemand moet bellen, dan komen ze het ophalen, gaan eraan sleutelen en brengen het weer terug. Ben je zo een paar honderd euro verder. Nee, ik kijk welk onderdeel stuk is, ga dan zitten spitten op internet, en vervang het. Dat kost dan bijvoorbeeld maar vijftien euro. Dat is snel verdiend voor de club. Overigens moet ik wel even benadrukken dat ik het hier niet allemaal zelf doe. We hebben een hechte, gezellige club vrijwilligers. Dat is ook wat je zoekt. Een bak koffie en samen een praatje maken. Overigens moet ik een kleine kanttekening maken: ik kan heel veel zelf, maar niet als het gaat om elektra.''

Altijd wat kapot

,,Er is, zeker wat betreft de kantine, momenteel minder te doen bij SDO, dat lijkt me duidelijk. Zaten we hier een jaar geleden vijf keer in de week bij elkaar, nu is dat nog drie keer. Er was hier in de kantine eigenlijk geen achterstallig onderhoud en als je de keuken hebt uitgesopt, dan ga je dat de week erop niet opnieuw doen. We opereren op het moment eigenlijk meer buiten. Het veld onderhouden, reclameborden en dug-outs schoonspuiten, omheiningen repareren. Er is altijd wel wat kapot op zo'n sportpark.''

Dampende kantine

,,Ja, een dampende kantine vol supporters na een overwinning van het eerste op zondagmiddag, dat lijkt nog wel ver weg. We hebben natuurlijk al een tussenliggende periode gehad waarin we vijftig mensen binnen konden hebben. Die moesten allemaal zitten en op gepaste afstand van elkaar. Staan aan de bar was er natuurlijk niet bij. Helaas was dat vanaf half oktober allemaal weer voorbij. We hebben vanaf dat moment keurig in de gaten gehouden wanneer bij etenswaar de houdbaarheidsdatum verstreek. Je laat geen gevulde koek liggen die over de datum is, dus koeken en snoep hebben we in het weekeinde uitgedeeld aan de jeugd.''

Gemopper

,,Je ziet en spreekt eigenlijk weinig mensen buiten ons vaste groepje om. Ik heb wel van anderen gehoord dat er wordt gemopperd en dat kan ik me goed voorstellen. Je betaalt geloof ik 180 euro contributie en wat krijg je daarvoor terug? Veel te weinig. Hoe SDO er financieel voorstaat, weet ik niet. Wij zijn van het onderhoud, niet van het geld. Ik vind ook dat commissies gescheiden van elkaar moeten werken.''

Vaccins

,,Als die vaccins getest zijn en goed werken, dan is er over een paar maanden misschien weer wat meer mogelijk bij SDO. In eerste instantie dacht ik: ik laat me niet inenten. Je spuit toch iets in een gezond lichaam en wat het betekent op de lange duur weet je niet. Ik denk er nu wat anders over. Als je jezelf niet beschermt, kun je besmet raken en dan ook weer anderen besmetten. Dat wil je toch niet op je geweten hebben.''